Na charakter rzeźb artystki wpływ miały doświadczenia z pantomimą oraz współpraca z czarnym teatrem lalkowym Velvets z Wiesbaden (Niemcy). Wątki teatralne przeniknęły do jej prac w formie kostiumu, pozy i baśniowości. Także pokazy mody Alexandra McQueena, Nicolasa Ghesquièra, Thierrego Muglera czy Karla Lagerfelda stanowiły inspirację dla jej prac.

 

Nowoczesność, futuryzm form wynikają z obserwacji świata, rozwoju designu, mody, architektury, w których panuje dążenie do form gładkich, opływowych, zredukowanych. Wszystkie elementy w pracach artystki zostają poddane uproszczeniu. Minimalistyczna tendencja widoczna jest nie tylko w formie, ale także gładkiej powierzchni. Redukcji ulegają również uczucia, które nie ujawniają się w pozie, jak to miało miejsce w minionych wiekach, lecz w kształcie form.

 

Futuryzm zostaje podkreślony przez użyte materiały: mastik, polerowane aluminium, brąz. Błyszczące powierzchnie, nietypowe kolory odrealniają postaci, nadają rzeźbom nowoczesny charakter. Postument służy wzmacnianiu kosmicznego efektu.

 

Rzeźby Agatowskiej to dzieła figuratywne o dużym stopniu abstrakcji. Nie przedstawiają niczego, co rzeczywiście istnieje, lecz coś, co zaistniało poprzez rzeźbę. Artystka nie odwzorowuje świata, lecz konstruuje formę od środka, przez zestawianie ze sobą kształtów, wielkości, a na końcu treści. W swojej twórczości koncentruje się na przyszłości, która jest nierzeczywista, związana z marzeniem.

 

Wszystkie cechy twórczości Agatowskiej ujawniają się również w pracy „Cosmic Girl”, dla której powstania impulsem był designer mody Thierry Mugler i kurtka jego projektu w stylu science fiction. Cielesność postaci została ukryta pod kostiumem przypominającym futurystyczną zbroję, która przemienia człowieka w robota. Człowiek maszyna, uzbrojona w modny kostium kobieta jest gotowa do walki z przeciwnościami losu. Z kostiumem kontrastuje delikatna dziewczęca twarz.

 

Swoimi wizerunkami kobiet Agatowska kreuje świat kosmiczny, tworzy wizje współczesnych, silnych bogiń, postaci z przyszłości, których uczucia są ukryte. Jednak spod minimalistycznej, chłodnej powłoki kostiumu oraz pozy przenika futurystyczny romantyzm.